Zakdoeken drogen in de Wind

2012
Installatie van 1200 genaaide witte zakdoeken
Grootte: 60m x 20m x 2.50m

Bekijk de film van de installatie op YouTube.
Bekijk het krantenartikel in PZC

De installatie heeft het formaat van 1 van de caissons waarmee het laatste gat is gedicht na de Ramp in 1953 en waarin het Watersnoodmuseum nu is gehuisvest. De 1200 zakdoeken ter grootte van een boerenzakdoek, zijn allemaal genaaid door Zeeuwse vrouwen uit de omgeving. De zakdoeken verwijzen naar het verdriet dat de Watersnoodramp heeft teweeggebracht. De tranen in de zakdoeken drogen hier in de wind. De zakdoeken in de installatie bewegen als een zee van wit waaien. Op enkele zakdoeken zijn motieven uit de Zeeuwse klederdracht gestempeld met verf.

Dit project is mede mogelijk gemaakt dankzij de onmisbare hulp van Co, Corrie, Ria, Geertje, Maddy, Meta, Lieke, Martie, Pia, Nella, Janny, Corrie, Ine, Coby, Truus, Atie, Truus, Nelleke, Nel, Rina, Miep, Grietha, Heleen, Adrie en Reina.